Σ ότι περάσαμε και σ ότι μας συμβεί μια γραμμή από κοντά ακολουθεί
Είναι ότι αφήσαμε ή μας άφησε εδώ που νέα αρχή χαράζει ένα γλυκό φιλί
Είναι η ανάμνηση που πάλι σε οδηγεί είναι αγάπες που σταθήκαν δυνατές κάθε στιγμή
Είναι και αγάπες που δεν έμειναν εδώ που μια επόμενη ζωή θα έρθει να τις σβήσει απ το χαρτί

Να είσαι εσύ για πάντα φυλαχτό
να είσαι το χρυσό της καρδιάς το μενταγιόν
στο σκοτάδι η ματιά σου δίνει φως στο μαξιλαρι μου
να είσαι εσύ αγάπη να είσαι το φεγγάρι μου

Λόγια σαν άνεμος αγγίξαν την ψυχή έφεραν ήλιο και πνοή μέσ στο κορμί
Πέρασαν χάθηκαν δεν είναι πια εδώ γιατί στις πράξεις δεν αντέξαν τη βροχή
Kάθε ανάμνηση που πάλι σε οδηγεί πότε γλυκιά και άλλοτε στη γεύση της πικρή
Θα σου θυμίζει όσους έμειναν εδώ να μην ξεχνάς ποτέ αυτούς που ήτανε μαζί σου απ την αρχή

Να είσαι εσύ για πάντα φυλαχτό
να είσαι το χρυσό της καρδιάς το μενταγιόν
Στο σκοτάδι η μάτια σου δίνει φως στο μαξιλαρι μου
να είσαι εσύ αγάπη να είσαι το φεγγάρι μου

Όσες στιγμές κι αν μέτρησα αυτή είναι η κορυφή
όσες ζωές κι αν ζούσα θα διάλεγα αυτήν
Που είσαι εδώ και ρίχνεις φως για να φανεί μεσ’ στο σκοτάδι μου
ποια είναι η αγάπη ποιο είναι το φεγγάρι μου