Αμμόχωστος, Αμμόχωστος
Αρχόντισσα κυρά μου
Βασίλισσα των λουλουδιών
Και του γαλάζιου κόρη
Μέσα στο συρματόπλεγμα
Φυλάκισαν την πόλη

Σε κούρσεψαν σε ρήμαξαν
Φαντάσματα σε στοίχειωσαν
Βουβή προσμένεις και ποθείς
Τη μέρα που θ’ αναστηθείς

Κατάρα στον κατακτητή
Τον βάρβαρο τον πορθητή
Που σε κρατάει μες την λήθη
Και ξεριζώνει την καρδιά μου
Από τα στήθη.

Αμμόχωστος, Αμμόχωστος
Βασίλισσα κυρά μου
Όταν θα `ρθει η ξαστεριά
Και τα δεσμά θα λύσω
Λεύτερο τ’ άγιο χώμα σου
Ξανά θα προσκυνήσω

Αρχόντισσα των λουλουδιών
Ανθόσπαρτη κυρά μου
Βουβή προσμένεις και ποθείς
Τη μέρα που θ `αναστηθείς

Αμμόχωστος, Αμμόχωστος
Αρχόντισσα κυρά μου.