Τα νιάτα είναι βιαστικά
και η χαρά μας λίγη
γι’ αυτό στο πλοίο της ζωής
ανέβα πριν να φύγει

Πάρε τον δρόμο της καρδιάς
και μη ρωτάς πού βγάζει
είναι γραμμένο που θα πας
ποιους θα μισείς, ποιους θ’ αγαπάς
πόσο θα κλαις και θα γελάς
κι η μοίρα δεν αλλάζει

Πάρε τον δρόμο της καρδιάς
και μη ρωτάς πού βγάζει...

Αγάπα όταν σ’ αγαπούν
κι αν σε μισούν συγχώρα
και μη θυσιάζεις το αύριο,
το σήμερα ή το τώρα

Πάρε τον δρόμο της καρδιάς
και μη ρωτάς πού βγάζει
είναι γραμμένο πού θα πας
ποιους θα μισείς, ποιους θ’ αγαπάς
πόσο θα κλαις και θα γελάς
κι η μοίρα δεν αλλάζει

Πάρε τον δρόμο της καρδιάς
και μη ρωτάς πού βγάζει...

...είναι γραμμένο πού θα πας
ποιους θα μισείς, ποιους θ’ αγαπάς
πόσο θα κλαις και θα γελάς
κι η μοίρα δεν αλλάζει

Πάρε τον δρόμο της καρδιάς
και μη ρωτάς πού βγάζει...