Εδώ και χρόνια κάθε πρωί
Ξυπνάω δίπλα σ’ ένα πτώμα, είσαι εσύ
Το μέικαπ σου έχει απλώσει
Και η μάπα σου είναι σα να σ’ έχουν σκοτώσει

Τα πτώματα όμως ποτέ δε γκρινιάζουν
Εσύ ανοίγεις το στόμα κι οι γκρίνιες σου ελέφαντα σφάζουν
Γιατί λοιπόν δεν το αποφασίζεις
Να τους μοιάσεις λίγο ακόμα, ήσυχο να με αφήσεις

Φύγε μακριά απ’ τη ζωή μου
Δεν μπορώ να σ’ ακούω, φύγε μακριά απ’ τ’ αυτί μου
Φύγε μακριά από μένα
Μου `χεις πρήξει τ’ αρχίδια κι είναι πονεμένα

Δεν αντέχω να γυρνώ απ’ τη δουλειά
Να σε βλέπω με ρόμπα και ρόλεϊ στα μαλλιά
Όταν κάνεις μπάνιο τι το θες το τσιγάρο
Εγώ δεν τα `χω με γυναίκα αλλά με φουγάρο

Χίλιες φορές στο `χω πει, σ’ έχω προειδοποιήσει
Άμα κάνεις υστερίες εγώ σ’ έχω παρατήσει
Αλλά είμαι το θύμα, το `χεις πάρει χαμπάρι
Ότι πεις θα το κάνω, μάλλον σου μοιάζω για μοσχάρι

Φύγε μακριά απ’ τη ζωή μου
Δεν μπορώ να σ’ ακούω, φύγε μακριά απ’ τ’ αυτί μου
Φύγε μακριά από μένα
Μου `χεις πρήξει τ’ αρχίδια κι είναι πονεμένα

(Σόλο!)

Αλλά αυτό το βράδυ το `χω αποφασίσει
Τα `χω πιει από νωρίς και νομίζω πως έχω μεθήσει
Θα `ρθω σπίτι πιωμένος και τσαμπουκαλεμένος
Θα σου σπάσω τα μούτρα και θα φύγω ευτυχισμένος

Παίρνω τα κλειδιά στο αμάξι μπουκάρω
Βάζω αμέσως μπρος και ουρλιάζοντας σπινιάρω
Χάνω τη στροφή τώρα ποιος σε χέζει
Πέφτω απ’ το γκρεμό και ο Σλας από πίσω να παίζει

Φύγε μακριά απ’ τη ζωή μου
Δεν μπορώ να σ’ ακούω, φύγε μακριά απ’ τ’ αυτί μου
Φύγε μακριά από μένα
Μου `χεις πρήξει τ’ αρχίδια κι είναι πονεμένα