Ναυάγησαν τα όνειρα που έκανα παιδί
κι από νωρίς αγόρασα μια ψεύτικη ζωή
Αγάπησα απ’ όλους και απ’ όλα πιο πολύ
πιο πάνω κι απ’ τη μάνα μου τη σκόνη τη λευκή
Κορώνα γράμματα η ζωή μου ένα κέρμα
έπαιξα κι έχασα μ’ απόψε βάζω τέρμα

Όχι δε θα πάρω. Αυτό το θάνατο εγώ δε τον γουστάρω.
Είμαι πολύ μικρός σας λέω δε θα πάρω
εγώ δε θέλω πάρε δώσε με το Χάρο
Όχι στο δικό σας. Σ’ αυτό τον ψεύτη και τον άρρωστο θεό σας.
Κι όσοι ευθύνεστε το κρίμα στο λαιμό σας
φονιάδες των παιδιών αλίμονό σας

Περπάτησα σε δρόμους που έκρυβαν κινδύνους
ποτέ μου δε φοβήθηκα δεν είμαι από `κείνους
Στα άκρα τη ζωή μου οδηγούσα μια ζωή
μα τη σωστή κατεύθυνση ποτέ δεν είχα βρει
Κορώνα γράμματα η ζωή μου ένα κέρμα
έπαιξα κι έχασα μ’ απόψε βάζω τέρμα

Όχι δε θα πάρω. Αυτό το θάνατο εγώ δε τον γουστάρω.
Είμαι πολύ μικρός σας λέω δε θα πάρω
εγώ δε θέλω πάρε δώσε με το Χάρο
Όχι στο δικό σας. Σ’ αυτό τον ψεύτη και τον άρρωστο θεό σας.
Κι όσοι ευθύνεστε το κρίμα στο λαιμό σας
φονιάδες των παιδιών αλίμονό σας