Χαμένος μες στη λήθη μιας βραδιάς
σε άδειους δρόμους τριγυρίζω
με ότι με πονάει να το βρίζω
στην θύμηση σου πάλι αιμορραγώ

Πώς να χωρέσουν δύο καρδιές;
στο ίδιο σώμα πως να αντέξουν να αναπνέουν
εγώ έχω μείνει εδώ να ζω μέσα στο χθες
να ακροβατώ σε όνειρα που καταρρέουν

Βαριά τα βήματα μου στο κενό
δεν προλάβω ότι νιώθω να σου πω
και όλα τα λάθη μου εγώ να αλλάξω
πριν φύγεις και μα αφήσεις να πονώ