Καμιά φορά η νύχτα μου τελειώνει
ξυπνάω πρωί ζητώ δρόμο να πάρω
Η μέρα μου ανάγκες ξημερώνει
Θα βρίζω όταν πιάνω το τιμόνι
ξανά στο παρελθόν μου να τρακάρω

(Καμιά φορά θα φύγουνε οι φίλοι
κι εγώ με τις σκιές μου θα παλεύω
Κρυφά η σκέψη θα μου ξαναστείλει
το όνομα που μου `καψε τα χείλη κι απ’ τ’ όνειρο χαμόγελα θα κλέβω)

Καμιά φορά τους άγγελους ζηλεύω
Καμιά φορά ψηλά λέω θ’ ανέβω
Καμιά φορά το θάνατό σου κλέβω
Καμιά φορά μονάχος μου χορεύω

Το καλό θα φανεί
θα βρει τα βήματά μου
Το καλό θα φανεί
θα `ρθει ξανά μπροστά μου
Βάλε εσύ τη φωνή
κι εγώ τα δυνατά μου

Καμιά φορά οι νύχτες δε με κρύβουν
Κανέναν δεν αντέχω να θυμάμαι
Τα όνειρα άλλες πόρτες δεν ανοίγουν
Σε σένα όταν πονούσες καταλήγουν
Εκεί που δεν αντέχω μέσα να `μαι

Καμιά φορά σε ψάχνω για πατρίδα
Δεν ξέρω από πού στο δρόμο βγήκα
Τα χρόνια που δε θα `ρθουν μπρος μου είδα
Θα πιω με τον καφέ μου καταιγίδα
να πω, «Στο κατακάθι βρήκα γλύκα»)

Κι αν βούλιαξε η ζωή μου μες στο πλήθος
ανθρώπους σταματάω να σημαδεύω
κι αν βούλιαξε η φωνή μου μες στο στήθος
κι αν μπρος μου ξαναστήθηκε το τείχος
γυρνάω ξανά και μόνος μου χορεύω