Στις αναμνήσεις σκάλωσα
πάλι κι αυτό το βράδυ
πήραν οι σκέψεις μου φωτιά
κι εγώ τους ρίχνω λάδι

Πήρα τους δρόμους της καρδιάς
που βγάζουν πάντα πίσω
είναι σπαρμένοι με γυαλιά
και πώς να περπατήσω

Θα πεις πως δε σε αφορά
πως φταίει το ριζικό μου
σ’ έχανα πάντα στη ζωή
σ’ έβρισκα στ’ όνειρό μου

Φοβάμαι πάλι μη σε δω
μήπως σε συναντήσω
να μου θυμίσεις μια ζωή
που ξέχασα να ζήσω

Στις αναμνήσεις σκάλωσα
το τέλμα στη ζωή μου
δίπλα μου ήσουν μακριά
και μακριά, μαζί μου