Θέλω της ρότας μου δυο μοίρες να της κλέψω,
σ’ άλλες πορείες να βρεθώ και όσο αντέξω

Σαν το βαρκάκι μοναχός στα κύματα χωρίς τιμόνι,
να μου γυρνάει το μυαλό κι ο κόσμος να νυχτώνει

Κι ήρθαν τ’ αστέρια μου κοντά και δίπλα μια γοργόνα
πως θα αντέξω μοναχός και τούτο το χειμώνα

Σαν το βαρκάκι μοναχός στα κύματα χωρίς τιμόνι,
να μου γυρνάει το μυαλό κι ο κόσμος να νυχτώνει