Φτερουγίζεις όπου να `ναι και γνωρίζεις
πως πάντα εσύ, θα σέρνεις το χορό
φέρνεις βόλτες με φεγγάρια, γιατί ξέρεις ω ω…
πως στα πόδια σου θα μ `έχεις για καιρό

Ρεφραίν
Κι όλο τρέχω να σε φτάσω
και να μη σε ξαναχάσω
ομορφούλα μου μικρή, σε αγαπώ

Κι όταν πάλι δε σε φτάνω
λέω δεν το ξανακάνω
όμως πάλι στο κατώφλι σου γυρνώ…

Μου δανείζεις σαν βιβλίο τη ζωή σου
μου το παίρνεις και μ `αφήνεις στο κενό
παίρνεις πάντα απ `τη ζωή αυτό που θέλεις ω ω
είμαι ένας στους πολλούς από καιρό… ,