Μια αγάπη σαν κι ετούτη
αφήνεις για τα πλούτη
μη θέλεις να κρυφτείς
κι αν έφυγες δεν κλαίω
και μοναχός σου λέω
κι αν θες να το σκεφτείς

Θα το μετανιώσεις
κάποτε σαν νιώσες
πόσο σ’ αγαπούσα, πόσο
και θα δεις με θλίψη
πόσο σου `χω λείψει
μα θα είναι αργά, ωστόσο

Θα το καταλάβεις
πως κανείς δε σε πονά
κι όσο και να ψάξεις δε θα μ’ εύρεις πουθενά
Θα το μετανιώσεις
κάποτε σαν νιώσεις
πόσο σ’ αγαπούσα αληθινά

Θα το καταλάβεις
πως κανείς δε σε πονά
κι όσο και να ψάξεις δε θα μ’ εύρεις πουθενά
Θα το μετανιώσεις
κάποτε σαν νιώσεις
πόσο σ’ αγαπούσα αληθινά