Δίψασε το παλληκάρι,
ματωμένο μου φεγγάρι,
κι έσκυψε να πιει νερό,
δίψασα κι εγώ για σένα
κι εσκυψα, τα ματωμένα,
το δυο χείλη σου, να βρω.

Φύγαν τα πουλιά στην Δύση,
το φεγγάρι έχει ραγίσει,
κι όμως θα σε καρτερώ,
παλληκάρι διψασμένο,
παλληκάρι ματωμένο,
σαν διψάσεις για νερό.

Στην καρδιά μου έχω μαχαίρι,
ματωμένο περιστέρι,
πού να πάω, πού να σταθώ,
στέγνωσαν τα δυο μου χείλη
κι η βροχή νερό αν δε στείλει,
θα πεθάνω, θα χαθώ.

Φύγαν τα πουλιά στην Δύση,
το φεγγάρι έχει ραγίσει,
κι όμως θα σε καρτερώ,
παλληκάρι διψασμένο,
παλληκάρι ματωμένο,
σαν διψάσεις για νερό.