Το παραμυθοτάξιδο, το παραμυθοπαίδι
Παιδί σαν όλα τα παιδιά , μιαν αγκαλιά γυρεύει
Γυρεύει και το φίλημα και στο παιχνίδι παίζει
Λέει χιλιάδες ψέματα κι ο κόσμος τα πιστεύει.

Χτύπαει της αγάπης μου πόρτα και παραθύρι
Σήκω στολίσου όμορφα και καν’ του το χατήρι.
Κι αν δε σε θέλει άλλο πια, θα τον παραμυθιάσω
Χιλιάδες μύθους θα του πω, τη γνώμη θα του αλλάξω

Χτύπαει την πόρτα του φτωχού, τη μοίρα του που κλαίει,
Για πλούτη για χρυσά φλουριά κάθεται και του λέει.
Του λέει μια, του λέει δυο κι εκείνος τα πιστεύει
Τα παραμυθοψέματα κι ο νους του ταξιδεύει

Αν δεις ετούτο το παιδί, το παραμυθοπαίδι
Να μην το διώξεις με απονιά, μιαν αγκαλιά γυρεύει
Πάρ'το απ’ το χέρι κι όμορφα στρώσε να το φιλέψεις
Μα πρόσεχε τα ψέματα που λέει μην τα πιστέψεις.