Αν λίγο έρθεις τη ζωή μου να φωτίσεις
Και τα φεγγάρια μου τα χάρτινα να σκίσεις
Και γίνεις όνειρο στην κρύα μου βραδιά
Σε αγαπώ όπως ο τοίχος την σκιά.

Σε περιπέτειες ο έρωτας με βάζει
Και κάθε μέρα από λίγο με αλλάζει
Όμως και σήμερα σε αγαπώ πολύ
Το σταθερό μου το σημείο είσαι εσύ.

Αυτός ο τοίχος της αγάπης δεν παλειώνει
Ούτε γκρεμίζεται όσο περνούν οι χρόνοι
Πάνω του έχει χαραγμένα τα αρχικά σου
Ζωγραφισμένα με τα χέρια τα δικά σου.


Άμα τα μάτια σου επάνω μου θα φέρεις
Τότε θα δεις πως ανατρέπονται όσα ξέρεις.
Θα συναντήσεις την αλήθεια μια φορά
Και πόσο έρωτα σηκώνει μια καρδιά.