Δεν περνάει πια από δω το λεωφορείο
που σε πήρε και που μου άφησε ένα αντίο,
ούτε παίχτηκε ξανά το ίδιο έργο
που σου είπα μείνε, που μου είπες φεύγω.
Όμως τίποτα δεν έχει σημασία
ζούμε όλοι μέσα σε άλλη φαντασία
τίποτ’ απ’ αυτά δεν έχει σημασία
στην Αχερουσία.

Δεν περνάει πια από δω αυτή η πορεία
που την πότισε βροχή η αστυνομία
κι ούτε σ’ άκουσα να λες ξανά τη φράση
όποιος δεν παλεύει έχει ήδη χάσει.
Όμως τίποτα δεν έχει σημασία
πιο μικρή κι απ’ την ζωή είν’ η εξουσία,
τίποτ’ απ’ αυτά δεν έχει σημασία
στην Αχερουσία,

Δεν περνάει πια από δω η λιτανεία
δε θυμάμαι λέξη απ’ τη δοξολογία
φύσηξε μια νύχτα ένα αεράκι
πήρε και το ράσο και το παπαδάκι.
Όμως τίποτα δεν έχει σημασία
κάθε άνοιξη θα γίνομαι θυσία,
τίποτ’ απ’αυτά δεν έχει σημασία
στην Αχερουσία.

Τίποτα δεν έχει σημασία
είπ’ ο Θάνατος στην Αθανασία
μα δεν του δώσε καμία σημασία
η Αθανασία.