Αχ ουρανέ μου άρχοντα του φεγγαριου και τ’ ήλιου
από τη νύχτα ως την αυγή της ποθετής μου εμίλιου

Της στέλνω χίλια γράμματα στου φεγγαριού το λίκνο
να τα διαβάζει τις βραδιές όπου δε θα `χει ύπνο

Τα μάτια σου είναι πέλαγος τα φρύδια σου λυμνιώνας
μήτε φουρτούνα τα βαρεί, μήτε βαρύς χειμώνας

Τα μάτια σου είναι πέλαγος π’ αέρας δεν τα πιάνει
χαράστονε το γεμιτζή π’ αβρει σ’ αυτά τα λιμάνι

Μη με χτυπάς με το σπαθί κι αν πληγωθώ θα γιάνω
χτύπα με με τα μάτια σου αν θέλεις να πεθάνω