Απόψε έχει συννεφιά
βάρυνε τόσο η καρδιά
και σού μιλώ ψιθυριστά να μην τα πιάσεις.
Ίσως να φταίει το ποτό
αυτό σού λέει σ’ αγαπώ
και όταν φεύγεις από δω να το ξεχάσεις.

Χωρίς φωνή χωρίς φτερά
μες σε σεντόνια καθαρά
θα σε κοιμίσω.
Θα πάρω ψεύτικο φιλί
κι όταν θα έρθει το πρωί
σαν εραστής τής μιάς βραδιάς θα αποχωρήσω.

Απόψε ο εγωισμός
αν είναι φίλος ή εχθρός δεν ξεχωρίζω
δεν αγαπώ ούτε μισώ
για όλα πια αδιαφορώ και συνεχίζω.

Νυχτώνει μέσα στην ψυχή
αδειάζει γύρω μου η ζωή
και μ’ ένα άψυχο κορμί σού δίνω πόνο.
Είναι τα χάδια δανεικά
δεν συμμετέχει η καρδιά
κι ο έρωτας δε μοιάζει πια με δολοφόνο.

Χωρίς φωνή χωρίς φτερά
μες σε σεντόνια καθαρά
θα σε κοιμίσω.
Θα πάρω ψεύτικο φιλί
κι όταν θα έρθει το πρωί
σαν εραστής τής μιάς βραδιάς θα αποχωρήσω.