Έι παίξε μας μια πενιά, να ομορφύνει η ζωή,
να λυθεί η καρδιά και στον ώμο μου ακούμπα.
Πες uno dos tres, πες απλά ότι θες,
να γελάσει η ψυχή, να χορέψουμε rumba.

Ελλάδα, España, Cuba
τον κόσμο φέρνω όλο τούμπα
η ψυχή μου διψά, ο ήλιος χαμογελά,
η καρδιά χτυπά rumba.

Ερωτευμένοι για πάντα
κόμβοι διακόσιοι τριάντα
μονάχα με το μυαλό περνάω τον ατλαντικό
και δεν κρατάω ούτε τσάντα.

Έι παίξε μας μια πενιά, να ομορφύνει η ζωή,
να λυθεί η καρδιά και στον ώμο μου ακούμπα.
Πες uno dos tres, πες απλά ότι θες,
να γελάσει η ψυχή, να χορέψουμε rumba.

Όσο η νύχτα κυλά
ψάχνουμε μια ηλιαχτίδα μέσα στη σκοτεινιά
ψυχή μου βάστα
γιατί όσο αντέχει η καρδιά
ψάχνουμε την αγάπη μες στην απανθρωπιά.

Πέφτουμε κάτω χτυπάμε
μ’ ακόμα χαμογελάμε,
παίρνουμε φόρα ξανά
με δυο μεγάλα φτερά
τον ήλιο κι ακολουθάμε.

Είναι τυφλή κι οπιούχα
δε θέλει γνώση ούτε ρούχα
ξανά για να ερωτευτεί,
για να κουνήσει τη γη,
για να χορέψει τη ρούμπα.

Η δική μου γενιά μοιάζει με τα πουλιά
που σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Πάντα σε κίνηση, άτλαντες, ποίηση
περνούν τις συμπληγάδες με σπασμένα φτερά.
Μες την έρημο του κόσμου ψάχνουμε νερό
στο στήθος μας χτυπά ο πρώτος ήχος του σύμπαντος
πόθος άσβεστος χελιδόνια κι άλμπατρος
μ’ όνειρα φωτιά, μ’ ανοιχτή καρδιά

Όσο η νύχτα κυλά
ψάχνουμε μια ηλιαχτίδα μέσα στη σκοτεινιά
ψυχή μου βάστα
γιατί όσο αντέχει η καρδιά
ψάχνουμε την αγάπη μες στην απανθρωπιά.