Άφησε με, μη μιλήσεις
ότι ωραίο έχει μείνει θα το σβήσεις
σκέψου μόνο πως τελειώνουν
οι στιγμές που οι δυο μας δρόμοι ανταμώνουν.

Και θυμάμαι που ‘χες πει πως δεν θ’ αφήσεις
να μας δένουνε μονάχα οι αναμνήσεις.
Τώρα ξέρω πως πεθαίνω λίγο λίγο
κι απ’ τη θύμηση σου θέλω να ξεφύγω.

Πες πως ήταν ένα αστείο
που μας έφερε κοντά εμάς τους δυο.
Δεν πειράζει, ξέχασε με
αν σ’ αγάπησα δεν ξέρω πίστεψε με.

Και θυμάμαι που ‘χες πει πως δεν θ’ αφήσεις
να μας δένουνε μονάχα οι αναμνήσεις.
Τώρα ξέρω πως πεθαίνω λίγο λίγο
κι απ’ τη θύμηση σου θέλω να ξεφύγω.

Πες πως ήταν ένα αστείο
που μας έφερε κοντά εμάς τους δυο.
Δεν πειράζει, ξέχασε με
μα εγώ να σε θυμάμαι άφησε με.

Και θυμάμαι, και θυμάμαι, και θυμάμαι…