Πώς να περιμένω εδώ χωρίς να βγάλω άχνα;
Πώς να βρω κάτι αληθινό στα ψεύτικα τους μάτια;
Πως με δυο χορδές να σε πείσω, να μη σπαταλάς τον καιρό;

Πώς να περιγράψω το φως στο πιο βαθύ σκοτάδι,
δίχως να φανώ ευγενικός μ’ ό,τι μας περιβάλει;
Πώς να ξεκινήσω να τρέχω, όταν μου ζητάς να συρθώ;

Δεν υπάρχουν λέξεις που αν διαλέξεις θα ξεμπλέξεις φως μου,
δεν υπάρχουν λόγια μαγικά.
Δεν υπάρχουν λόγια που να κρύβουν την αλήθεια ατόφια,
για να νιώσεις έλα πιο κοντά.
Δε θα με προλάβεις,
ανθίζω μα εσύ με χάνεις
κι άμα μαραθώ με καλοπιάνεις.
Κι άμα μαραθώ με κριτικάρεις.