Άσε με να παραμιλώ όταν σ αγγίζω
γίναν οι νύχτες απ’ το πάθος ακριβές
τώρα που έπαψα καρδιά μου να ελπίζω
και που φορτώθηκα χιλιάδες ενοχές.

Κι αν στο παραμιλητό μου βρω τα λόγια
ίσως πάψουνε για πάντα τα ρολόγια
κι αν στο παραμιλητό μου κάνω λάθη
Θα ‘χει ριζωθεί βαθειά μου το αγκάθι.

Άσε με να παραμιλώ σαν σε φιλάω
κλέβω ανάσα απ’ το στόμα σου να ζω
τώρα που έπαψα τα χάδια να μετράω
και στίχο ψάχνω το τραγούδι σου να πω.