Αυτοβούλως δέσανε τα
χέρια και τα πόδια τους

με αλυσίδες βαριές στο
άρμα

το δαφνοστεφές

Πώς να περπατήσουν;

Πώς να τρέξουν;

Πώς να βρουν ρυθμό;

Τους βλέπεις που μπαίνουν
στην αρένα

τους σέρνει το άρμα

Μερικοί πέφτουν

Σιωπή

και μετά πάλι ζητωκραυγές

Τόσοι και τόσοι

ούτε στης επανάστασης

ούτε στου έρωτα

ούτε στης πόλης

Πίσω από τον Καβάφη,

τον Ελύτη, τον Σαχτούρη,

στριμώχνονται

να απαγγείλουν ένα
στίχο

να παραπέμψουν σ’ ένα
όνομα

των βασιλέων

οι σκλάβοι που λογίζονταν
κληρονόμοι