Αυτό που μου αναλογεί
είναι η δική μου σκιά
η ανατολή μου

ανατολή δική μου
μονάκριβη
στη δική μου πλάνη

εσύ θα ’σαι το Άσμα Ασμάτων μου
η ξακουστή Ιθάκη
του πολυθρύλητου Οδυσσέα
που ποτέ δεν λύγισε
στην κόψη των κυμάτων.

Νικητής πια
μ’ έναν χιτώνα πείρας
με βλέμμα αλλοπαρμένο
ξένος στην ίδια του τη χώρα.