Κάθε πρωί
ο ήλιος ανατέλλει
πάνω από τις κορυφογραμμές
η φύσις των υδάτων απαλύνεται
και των πραγμάτων ομορφαίνει η όψη
ανοίγει των ανθρώπων η ημέρα

Κάθε πρωί
κρεμάει καθένας το δισάκι του
με τις αποσκευές στον ώμο
παίρνει όλα τα χρειαζούμενα μαζί του
το νόημα της ζωής
και τις προοπτικές του
τον προορισμό
τον καθημερινό του μόχθο και τον κόπο
βγάζει τα υπάρχοντά του
στον αέρα και στον ήλιο
να φρεσκαριστούν

Όταν βραδιάζει
μαζεύει τα υπάρχοντά του
τις απολαβές
του κόπου και του μόχθου της ημέρας
κρεμάει στον ώμο το δισάκι του
και παίρνει αργά τον δρόμο της επιστροφής
Αφήνει απόξω
από την πόρτα στο κατώφλι
τις έγνοιες
και τα λασπωμένα του ποδήματα
κλειδώνει την εξώθυρα
κάθεται σιμά στη στια
μετράει τα κέρδη
λογαριάζει τη ζημιά
και κλείνει ανάμεσα σε δυο σελίδες φως
των πόθων του
και των προσδοκιών τη μέρα

Κάθε αυγή
βγάζει καθένας τα υπάρχοντά του στον εξώστη
να φρεσκαριστούν
[Παλαιό Φάληρο, 19 Ιουνίου 2019]