Δύσκολα περνάμε στην Αθήνα
όμως το φεγγάρι λέει ξεκίνα
βγήκε πάλι μέσα στο χρυσάφι
βάλε τους καημούς στο ράφι.

Δύσκολα περνάμε στην Αθήνα
δεν μας φτάνουν ούτε για το μήνα
όμως τ’ άστρα φέγγουν στον καθρέφτη
βγες μου λεν και μ’ άδεια τσέπη

Πιάσε με απ’ το χέρι να γενούμε ταίρι
να ‘βγουμε στο δρόμο φεγγαροβραδιά
Το δικό μας δάκρυ κι ο ανθός του Μάρτη
σβήνουν απ’ τον χάρτη τη φτωχολογιά.

Δύσκολα περνάμε μα ξεκίνα
για όλους έχει ο ήλιος μιαν ακτίνα
βάλε κάτι πρόχειρο στον ώμο
παρ’ τους φίλους, βγες στο δρόμο.

Ψεύτικα μας είπαν πάλι λόγια
για άλλους άφησε τα μοιρολόγια,
τ’ άστρα φεύγουν πάντα και μας λένε
οι φτωχοί ποτέ δεν κλαίνε.

Πιάσε με απ’ το χέρι να γενούμε ταίρι
να ‘βγουμε στο δρόμο φεγγαροβραδιά
Το δικό μας δάκρυ κι ο ανθός του Μάρτη
σβήνουν απ’ τον χάρτη τη φτωχολογιά.