Ο Θάνατος φτάνει με μαύρη Ford Falcon
Φοράει γραβάτα και βλέμμα κοράκων
Αρπάζει παιδιά, μωρά απ το στήθος
Εμπόρευμα ή λάφυρο, desaparecidos
Και στόλισμα αλλόκοτο του Rio de Plata
Alicia αδερφή μου την φρίκη σταμάτα


“Mi niño, μονάκριβο, παιδί μου θλιμμένο
Πού να ΄σαι, μιαν είδηση στερνή περιμένω
Κρυώνεις; Διψάς; Ανασαίνεις;
Κανείς δεν μου απάντησε αν ζεις ή αν πεθαίνεις…”

Hebe, María, Azucena, μανάδες
Felicia, Marta, Teresa, μαινάδες
Τα σπλάχνα σας πίσω ζητάτε απ΄ το δήμιο
Στα χέρια σημαία, της φρίκης ενθύμιο
Κερί αναμμένο και φωτογραφία
Του δόλιου παιδιού που σας πήραν με βία

Άσπρα μαντίλια στην Plaza de Mayo
Μάνα καράβι, μάνα ναυάγιο
Στρέφεις μ΄ ανάποδο βήμα το χρόνο
Και με το δάχτυλο στο δολοφόνο
Για τα παιδιά σου που ακόμα τώρα
Γίνονται λεία σε σαρκοβόρα
Νύχια εμπόρων

και σαστισμένα
Γυρνούν στους δρόμους γυμνά και ξένα
Μάνα αφόβητη, μάνα αγία
Σε μιαν ατέλειωτη χορογραφία
Το σώμα υψώνεις, γίνεσαι ασπίδα
Να μη χαθεί η ύστατη ελπίδα

Στη Δαμασκό, στην Ειδομένη
Pepe, Maria, μανάδες
Άγνωστη, μόνη κι απελπισμένη
Felicia, Mata, μαινάδες
Κι απ΄ τη Λουάντα στη Λαμπεντούσα
Τα σπλάχνα σας πίσω ζητατε από τον δήμιο
Αδικημένη, μοιρολογούσα
Στα χέρια σημαία της φρίκης ενθύμιο
Κάπου, μια μάνα, πάντα, χορεύει
Κερί αναμμένο, μια φωτογραφία
Και το παιδί της πίσω γυρεύει...
Του δόλιου παιδιού που σας πήραν με βια

Hijo de mi alma

Pañuelos blancos en la Plaza de Mayo


Άσπρα μαντίλια στην Plaza de Mayo
Μάνα καράβι, μάνα ναυάγιο
Στρέφεις μ΄ ανάποδο βήμα το χρόνο
Και με το δάχτυλο στο δολοφόνο
Για τα παιδιά σου που ακόμα τώρα
Γίνονται λεία σε σαρκοβόρα
Νύχια εμπόρων


Pepe, Maria, μανάδες
Felicia, Mata, μαινάδες
Τα σπλάχνα σας πίσω ζητατε από τον δήμιο
Στα χέρια σημαία της φρίκης ενθύμιο
Κερί αναμμένο, μια φωτογραφία
Του δόλιου παιδιού που σας πήραν με βια