Άκου πόσο αγαπώ
που το λέω και δακρύζω
να τη βλέπω να πονώ
κι ούτε καν να την αγγίζω.

Και την ίδια μου ζωή
να ξεχνώ σαν τη κοιτάζω
να ‘χω τόσα να της πω
και στο τέλος να της τάζω

Μοιάζει με το σατανά
που σε σπρώχνει σ’ αμαρτία
μα για ένα της φιλί
θα την έκανα θρησκεία.

Άκου πόσο αγαπώ
που το σκέφτομαι και κλαίω
να τη βλέπω να πονώ
κι ούτε λέξη να μη λέω.

Μου θολώνει το μυαλό
η αγάπη μου για εκείνη
θέλω τόσα να της πω
η ματιά της δεν μ’ αφήνει.

Μοιάζει με το σατανά
που σε σπρώχνει σ’ αμαρτία
μα για ένα της φιλί
θα την έκανα θρησκεία.