Κι άλλο ένα μεσονύχτι
που με κράτησε ξενύχτη μπρος στη σκάλα της.
Κι απ’ τις φωτεινές τις γρίλιες
μ’ άναψε φωτιές και ζήλιες, μέσα στ’ άλλα της.

Παράθυρα μισάνοιχτα
κι εγώ μες στα μεσάνυχτα
ξενύχτης για χατήρι της.
Κι αν δεν με είχε γείτονα
μανούλα μου θα γλίτωνα
απ’ το πικρό ποτήρι της.

Κι άλλο ένα μεσονύχτι
έξω απ’ το δικό της σπίτι ξημερώθηκα.
Μα η άπιστη καρδιά της
άλλον είχε αγκαλιά της και πληγώθηκα.

Παράθυρα μισάνοιχτα
κι εγώ μες στα μεσάνυχτα
ξενύχτης για χατήρι της.
Κι αν δεν με είχε γείτονα
μανούλα μου θα γλίτωνα
απ’ το πικρό ποτήρι της.