Αγάπης ερείπια
στο δρόμο ζητούν
συντρίμμια από σένα
μήπως και βρουν.

Κι εσύ μακριά μου
το χέρι σ’ απλώνω
πες μου μια λέξη
που σβήνω και λιώνω.

Και όταν θα φύγεις
και τέλειωσε πάει
μια στάλα βροχής
το τζάμι χτυπάει.

Και δεν θα νοιαστείς
που μ’ έχεις πληγώσει
καρδιάς φυλλοκάρδι
που το ‘χεις ματώσει.

Τους περαστικούς
για σένα ρωτώ
σε ψάχνω παντού
σ’ αναζητώ.

Τις νύχτες μεθάω
τ’ αστέρια μαλώνω
πες μου γιατί
με άφησες μόνο.