Από μικρή φαινόσουνα
μυαλό πως δεν θα βάνεις
τη μάννα που σε γέννησε
κοντεύεις να πεθάνεις

Τόσο ξύλο έφαγες
και μυαλό δεν έβαλες
και μυαλό δεν έβαλες
τόσο ξύλο έφαγες

Μ' εκείνος που αγάπησες
τα λογικά σου παίρνει
κι η μάννα σου κουράστηκε
ακόμα να σε δέρνει

Τόσο ξύλο έφαγες
και μυαλό δεν έβαλες
και μυαλό δεν έβαλες
τόσο ξύλο έφαγες

Πολλοί γαμπροί σε ζήτησαν
μα γνώμη δεν αλλάζεις
τον ίδιο πάντα αγαπάς
τον ίδιο αγκαλιάζεις

Τόσο ξύλο έφαγες
και μυαλό δεν έβαλες
και μυαλό δεν έβαλες
τόσο ξύλο έφαγες