Κάποτε απλωνόταν ανοιχτή σαν δρόμος
Έκοβε σε φέτες την τρέλα για να μη σκοντάφτω πάνω της
Αλλά έσβησε και χάθηκε
Έσβησε και χάθηκε
Με πέταξε σαν δέρμα
Έσβησε και χάθηκε
Με άφησε να σηκώνω μόνος μου το βάρος

Μου φαίνεται τώρα απίστευτο
Μου φαίνεται τώρα απίστευτο
Μου φαίνεται τώρα απίστευτο

Κάποτε ο δρόμος απλωνόταν ανοιχτός σαν κορίτσι
Και πίναμε και γελούσαμε και πετούσαμε πέρα το μπουκάλι
Αλλά έσβησε και χάθηκε
Δεν είδα τις ρωγμές να σχηματίζονται
Καθώς γονάτιζα για να προσευχηθώ
Δεν είδα τη ραγισματιά να χάσκει, όχι

Κάποιες νύχτες νιώθω ότι είμαι χαμένος από χέρι
Το πιστόλι τρελαίνεται στο δεξί μου χέρι
Γιατί έσβησε και χάθηκε
Ω, έσβησε και χάθηκε
Με πήγε μέχρι τον γκρεμό
Και μετά έσβησε και χάθηκε
Δεν την είδα να χάνεται
Σε πιο ωραίες μέρες
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν υπήρξε πράγματι ποτέ
Έσβησε και χάθηκε
Έσβησε και χάθηκε
Έσβησε και χάθηκε