Η πορεία του κόσμου ολόκληρου
–όχι μόνο της Ελλάδας
εξαρτάται
από την αγάπη σου για μένα.

Είναι σοβαρά τα πράγματα
–μην τα παίρνεις αψήφιστα.

Στο λακκάκι της παρειάς σου
ακινητεί το Ναι του Κόσμου.

Ένα σου βλέμμα στοργικό ρυθμίζει
την τήξη των πάγων, την παύση των πολέμων, το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Ένα δάκρυ σου υπερχειλίζει
τη στάθμη των παγκόσμιων θαλάσσιων υδάτων.

Όσα άσχημα συμβαίνουν στον κόσμο είναι
τα απόβλητα του σκοτεινού μας εαυτού.

Από την ημέρα που χωρίσαμε
ορίστηκε με νόμο παγκόσμιο
σιγή αδιαφορία απόσταση, τουλάχιστον
ενάμισι μέτρου από όλους
ως ένδειξη συμπαραστάσεως στη θλίψη μας.

Πίσω από μάσκες
κρύφτηκαν τα χείλη τα αφίλητα
εις μνήμιν της εκλιπούσης Αφοσιώσεως

Πένθος βαρύ βουβό βίαιο κηρύχτηκε
για τον έρωτα τον διγενή, τον θνησιγενή.

Είναι καιρός, λοιπόν, να φερθείς υπεύθυνα.
Είσαι η τελευταία ευκαιρία της Γης.

Γι’ αυτό σ’ το ξαναλέω:
Να μετράς τον χρόνο με φιλιά, με αγκαλιές.
Να ξέρεις γιατί, πώς, πόσο, πότε και πού θα δίνεις.