Σε μια μελένια θάλασσα σε μια γλαροφωλιά
Μεγάλωσες με την σκουρια ναυαγισμένων πλοίων
Έρωτες που δεν πρόλαβαν να φτάσουν στη στεριά

Εισαι της θαλασσας η κόρη και γω στα μάτια σου βαπόρι θα κολυμπάω
Είσαι του Αιγαίου ερημοκλήσι και στων χειλιών σου την άγια βρύση θα ξεδιψάω

Εσύ στα βράχια λούζεσαι με την αστροφεγγιά
Και γω στην ακροθαλασσιά μαζεύω πεφταστέρια
Και πόθους που δεν πρόλαβαν να γίνουνε φιλιά