Πέρασα δρόμους και βουνά
και χίλια μονοπάτια
ένα παιδί στο πουθενά
που ΄χε τα πόδια του γυμνά
στης γης τα σκαλοπάτια

Κι ήμουνα ξένος για καιρό
κι ακόμα μέχρι τώρα
κάτι παλιόρουχα φορώ
μα είχα άστρο τυχερό
και πέρασα την μπόρα

Αγκαλιάζω τον αέρα
και με πάει μακριά
στην ασπρόμαυρη σκακιέρα
με χρωματιστή παντιέρα
θα γυρεύω ξαστεριά

Φίλε μου όπου και να πας
να το ΄χεις για πυξίδα
στα όνειρα να περπατάς
να σ΄ αγαπούν και ν΄ αγαπάς
η πιο γλυκιά πατρίδα

Πιάσε μικρέ τ΄ ακορντεόν
γι' ακόμα ένα τραγούδι
ας τραγουδήσουμε λοιπόν
κι όταν εγώ θα είμ΄ απών
να το ΄χεις γι΄ αγγελούδι