Στο σύμπαν παινεμένη,
Ελλάδα η ξακουσμένη,
πήρε στράτα τα γιοφύρια,
για να πάει στα πανηγύρια
πήρε στράτα τα γιοφύρια,
για να πάει στα πανηγύρια.

Εκεί ήταν μαζεμένοι
δικοί της μα και ξένοι,
δίνανε όλοι ραβασάκια
και κουνούσαν σημαιάκια
δίνανε όλοι ραβασάκια
και χτυπούσα παλαμάκια.

Tην πότισαν την δόλια,
της πήραν τα βραχιόλια
κι είπαν δεν θα σταματήσουν
μέχρι να την αφανίσουν
κι είπαν δεν θα σταματήσουν
μέχρις να την ξεκληρίσουν.

Ο Έλληνας έχει πολλές αρετές,
μια από αυτές είναι η υπομονή,
αφού αυτή εξαντληθεί σειρά έχουνε οι άλλες,
η Τόλμη η Ανδρεία και τα λοιπά και τα λοιπά…
Και τότε θα δεις μπροστά σου τον Κολοκοτρώνη
να σε βουτάει από τον λαιμό και να ρωτά…
«Για αυτή την Ελλάδα θυσιαστήκαμε όλοι εμείς ορέ μεσ’ στους αιώνες?
καλά έκανε ο Καραϊσκάκης και σας έφτυνε όλους στην μούρη
και εσάς και τα ιερατεία σας,
ακούστε λοιπόν κύριοι πώς έχουν τα πράγματα...
Οι ήρωες θα ξυπνήσουν,
όταν η κοινωνία χρειάζεται ήρωες τους γεννάει…»

Tι λέτε ορέ χαμένοι
δικοί μας μα και ξένοι,
δε νικιέται η Ωραία,
γιατί είναι μια ιδέα…