Το πρωί μετρώ τις νύχτες στον καθρέπτη
Μικραίνω για να χωρέσω στη σκιά σου

Στην κουζίνα οι συνταγές συμβίωσης
Σε περιμένω για το γεύμα…

Ο ήχος του κινητού
Θρυμματίζει την υπομονή

Σε νότες τραγικές χορεύουν τα μαχαίρια

Αντίλαλος η φωνή μου στο φράγμα της εφημερίδας

Έχω στρογγυλέψει τις γωνίες στην κάμαρα
και παλεύω να τετραγωνίσω τον κύκλο
Στο νερό του ανθοδοχείου

Σήμερα, φόρεσα τα δικά σου μάτια
Και με είδα…ΑΟΡΑΤΗ