Φωτιές τα δυο τα μάτια σου
και κάηκα
μη φέρεσαι παράλογα
και άδικα.

Κι έλα για αγάπες και καημούς
να κουβεντιάσουμε,
μια ανάσα είναι η ζωή
να την προφτάσουμε.

Έλα να βάλουμε φωτιά
να κάψουμε τη νύχτα,
στους έρωτες και στους καημούς
δεν λέμε καληνύχτα.

Δροσιά τα δυο τα χείλη σου
τ’ αμίλητα
πως μπόρεσες και τ’ άφησες
αφίλητα.

Έλα να πιούμε τη ζωή
και να μεθύσουμε
κι αγκαλιασμένοι ως το πρωί
να ξεψυχήσουμε.

Έλα να βάλουμε φωτιά
να κάψουμε τη νύχτα,
στους έρωτες και στους καημούς
δεν λέμε καληνύχτα.