Στο ημερολόγιο σελίδες λευκές
και στο δρομολόγιο οι στάσεις γνωστές.
Μες στις αναμνήσεις μου εικόνες θολές
και οι συγκινήσεις μου κι αυτές λιγοστές.

Για αυτό σου λέω δεν κοιμάμαι
μόνο θυμάμαι και φοβάμαι.

Φοβάμαι πως δεν έζησα
κι ότι απλώς επέζησα, φοβάμαι.
Το πάθος που δεν ένιωσα
στα όνειρα που τέλειωσα, φοβάμαι.

Βρίσκω στο συρτάρι μου αγάπες παλιές
πόνεσαν για χάρη μου και μείναν μισές.
Κλείνω τα παράθυρα κι ανοίγουν πληγές
δάκρυα τα λάφυρα που βρήκα στο χτες.

Για αυτό σου λέω δεν κοιμάμαι
μόνο θυμάμαι και φοβάμαι.

Φοβάμαι πως δεν έζησα
κι ότι απλώς επέζησα, φοβάμαι.
Το πάθος που δεν ένιωσα
στα όνειρα που τέλειωσα, φοβάμαι.