Μη με πληγώνεις και πονώ για δεν αντέχω άλλο
μα εγώ 'μαι που σου το καμα το όνομα μεγάλο

Γιάϊντα να 'χω τον καημό σου και τον αναστεναγμό σου

Ε-στήριξα τσ' ελπίδες μου σε σένα μα φοβούμαι
μην είσαι αγάπη απ 'αυτές που ογλήγορα ξεχνούνε

Την πληγή σου δεν την γένω κι ας μου λένε πως ποθαίνω

Φεγγάρι μου χαμήλωσε κοντά για να σε φτάνω
την ομορφιά τσ' αγάπης μου να σου χαράξω απάνω

'Συ 'σαι τ' άστρο τση ζωής μου και το γιάσεμι τσ' αυλής μου