Νιώθω να σβήνουν οι χαρές
που έχω στην καρδιά μου
Και ο χρόνος πίσω με γυρνά
στα γκρίζα όνειρα μου

Βλέπω να χἀνονται οι στιγμές
που είχα φυλαγμένες
Μες της ψυχής μου το βυθό
"μετάξι" κεντημένες

Μάτια μου πες μου γιατί
στερείσαι την χαρά και το γλυκό φιλί
Και μ’ αφήνεις πια να ζώ
μέσα στην καταχνιά και τον βαρύ καημό

Κάνω να πιάσω ουρανό
στην γη είμαι δεμένη
Στου έρωτα σου τον χορό
να ζω φυλακισμένη

Ακούω πουλιά να τραγουδούν
που είναι χρυσαφένια
Και τραγουδάνε τον καημό
πώς ζω χωρίς εσένα