Γοργόνες σκέψεις
παίρνουνε πια
θέση στο σώμα.
Η σκόνη που του μέλλει
μπορεί να περιμένει.
Έξω από μάγια και χρησμούς
φωνή καθάρια στέκομαι
ολόκληρος
στη μέγιστη αντίσταση του χρόνου.
Δεν συλλαβίζω, μα προφέρω.
Δεν τραγουδώ, πορεύομαι στον ύμνο.
Ό,τι συμβαίνει να έχει αποτέλεσμα.
Ό,τι σταθεί να έχει μέσα του Ανάσταση.
Έκαστος να σηκώσει το βάρος της ευχής του,
ίσως μονάχα τότε γίνουμε
μία φυλή δικαίωσης.