Ο Χάροντας στο Πέραμα
βγαίνει αργά το βράδυ
είναι αετός στο πέρασμα
και άσσος στο σημάδι.

Τον έρωτα στην Κοκκινιά
τον εφωνάζουν Παύλο
ρίχνει στ’ αστέρια πετονιά
και στο φεγγάρι ναύλο.

Στο Κερατσίνι μια βραδιά
τον Διγενή τον είδα
μ’ ένα μαχαίρι στην καρδιά
να τραγουδάει στα παιδιά
για μια πικρή πατρίδα.

Ο Χάροντας στον Πειραιά
πίνει ουίσκι σκέτο
κι έχει ονόματα σειρά
στου «Άσσου» το πακέτο.

Ο έρωτας κυκλοφορεί
με μια μοτοσυκλέτα
μαύρο πουκάμισο φορεί
στρίβει τσιγάρα σκέτα

Ο έρωτας ψυχομαχεί
αργά στο Κερατσίνι
κι απ’ τη βαθειά του την ψυχή
την ομορφιά του δίνει.

Ο Διγενής ψηλός καπνός
απ’ το παλιό φουγάρο
μες το αλώνι του ορθός
παλεύει με τον χάρο.

Στο Κερατσίνι μια βραδιά
τον Διγενή τον είδα
μ’ ένα μαχαίρι στην καρδιά
να τραγουδάει στα παιδιά
για μια κρυφή ελπίδα.