Εφτά κεράκια άναψα, εφτά ευχές να κάνω
Εφτά οι πληγές του Φαραώ μα εγώ ‘χω παραπάνω
Η γάτα έχει εφτά ζωές, εφτά η γυνή διαβόλους
Ήπια νερό σ’ εφτά πηγές και τα ‘βαλα με όλους

Ισορροπώ και πιάνομαι απ’ το φτερό του ανέμου
Πετάω ψηλά και χάνομαι στα βάθη του καιρού
Σε θάλασσες απάτητες γυρεύω όσα δεν έχω
Τα όνειρα ανοίγουνε τις πύλες τ’ ουρανού

Εφτά αγγέλοι θα κρατούν στα χέρια τους κανάτια
Τις ώρες που τα δάκρυα θα τρέχουν σαν νερό
Εφτά σοφοί θα κάνουνε με τους τρελούς παζάρια
Μήπως και γίνει ο άνθρωπος ένα με Τον Θεό.