|
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Αμελοποίητα
Ο ήλιος θα σε βοηθήσει βέβαια _είπε_
ο ήλιος σ’ αυτό τον τόπο κάθε πρωϊ βάζει ένα χέρι
να λευτερώσουμε το χώρο απ’ τις τσουκνίδες
απ’ τα παλιά σιδερικά και τα’ άχρηστα βαγόνια_
Γιατί δεν μπορεί πάντα να προφασιζόμαστε τον άνεμο ή τις δυσκολίες
κι όλο ν’ αφήνουμε έτσι τα σπασμένα γυαλικά στο πάτωμα,
να περιορίζουμε το βήμα σε μικρότερο χώρο,
και τάχα να φαρδαίνει ο άλλος χώρος
_ποιός χώρος ;_προς τα πάνου, προς τα κάτου, προς τα μέσα τάχα;
Βγάλε τα χέρια σου απ’ τις τσέπες _είπε.
Χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι.
Το γύψινο αγαλμάτιο έπεσε στο πάτωμα. Έσπασε.
Μπορεί να κολλήσει μ’ αλευρόκολλα _είπε.
Κανείς δεν έσκυψε να το μαζέψει.
Μήτε κανείς το κοίταξε. Μονάχα αναρωτιόμαστε:
το γόνατο του θα κρατούσε ακόμη εκείνη την ωραία κλίση του;
Όμως κανένας μας δε μίλησε. Είχε δίκαιο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 132 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|