Ταξίδεψες τον κόσμο που αμφισβήτησες
τ’ αρχαία μεγαλεία αναζήτησες
κι ονειρευόσουνα με χάρη
κοιτώντας πάντα το φεγγάρι

σε άδεια σταυροδρόμια προσευχήθηκες
το δύσκολο το δρόμο δεν αρνήθηκες
αίλουρος, μάγκας, ταξιδιώτης
ελεύθερο πουλί της νιότης

ψάχνεις τη χαρά μεσ’ το ταξίδι
κόσμε έγινες γι’ αυτόν παιχνίδι

τα μάτια γυναικών μιά περιπλάνηση
κι ο έρωτας σου μάχη που ήταν άνιση
τη μιά πληγή, την άλλη χάδι
μετρούσες μέσα στο σκοτάδι

ταξίδεψες τον κόσμο κι όμως γύρισες
το χώμα της πατρίδας ξανά μύρισες
κι είπες “εδώ θέλω να ζήσω
τα μάτια μου μέχρι να κλείσω”