Το μυστικό της κύησης βαθιά βαθιά στη μήτρα τού θανάτου,

τί καλά πού το ξέρουν τα πουλιά σου κι ό λαγός σου με το ένα αυτί του

τεντωμένο προς τη σιωπή, και το μονόφθαλμο ψάρι σου, κι ό πετεινός σου

επάνω στο τραπέζι με το μύλο τού καφέ• το ξέρει και το άσπρο

φεγγάρι σου στη λεύκα. Ένα ολόκληρο απόγευμα αργό

πηγμένο στον καθρέφτη του αγροκτήματος. Κι εγώ να κοιτάω

το χέρι σου, Μιρό, (χρυσό πλατανόφυλλο, χειρόκτιο ή πεντάλφα,

γροθιά ή θωπεία) ν’ αγγίζει γαλήνια το χέρι του θεού.