Ωραία γυναίκα, σιωπηλή, βραδυπορούσα,
περιβλημένη την πορφύρα της εσπέρας
ανάμεσα σε δυο παγόνια με ανοιχτές τις ουρές τους.
’Έξω απ’ την πόρτα οι μεγάλες λασπωμένες γαλότσες
του δασοφύλακα. Και πάνω απ’ τα κατάρτια
κρυφοκοιτάει ένα μικρό βραδύγλωσσο φεγγάρι.
Θα πρέπει τώρα να μιλήσεις εσύ αντί για κείνο,
όμως οι λέξεις λείπουν σε ποιήματα ειπωμένα κιόλας.