Αυτοί που έφυγαν ήταν δικοί μας. Μάς έλειψαν.
Αυτοί που γύρισαν μάς είναι ολότελα άγνωστοι.
Άλλοτε δε φορούσανε γυαλιά. Τώρα φοράνε.
Δεν ξέρεις αν υπάρχουν μάτια πίσω απ’ τα γυαλιά τους.
Θα πρέπει να τους δούμε όταν κοιμούνται,
την ώρα πού οι βαλίτσες τους ανοιχτές στο διάδρομο
εκπνέουν τον ξένο αέρα καινούργιων εσώρουχων,
την ώρα που ανάβει έξω στο δρόμο το μεγάλο φανάρι
φωτίζοντας τις πόρτες των κλειστών καταστημάτων
και το αδιάβατο γίνεται προσιτό, γιατί δεν έχεις
τίποτα πια ν’ αγοράσεις ή να πουλήσεις.