Για ξεχασμένους φίλους ένα τραγούδι /
θα γράψω απόψε για να πω
Πως κάποτε σ΄ αστεία και συζητήσεις /
ξοδεύαμε όλο τον καιρό
Θα τους μιλώ απλά και θα με νιώθουν /
κι ύστερα πάλι θα σιωπώ
Θα με κοιτούν καλά και θα το ξέρουν /
πως πάντα θα τους νοσταλγώ

Βλέπω μια σπίθα στα δυό τους τα μάτια
Που τα δεσμά του χρόνου κάνει κομμάτια
Στις αναμνήσεις μου απόψε γυρίζω
Σε φίλους παλιούς ακόμα ελπίζω

Πως μας σκορπά η ζωή και μας ζαλίζει /
και μας αλλάζει διαδρομή
Και μένουν μόνο οι αναμνήσεις /
και κάποια αγιάτρευτη πληγή
Μα όταν βρεθούν ξανά όσοι αγαπιούνται /
από παλιούς καιρούς
Με την καρδιά ορθάνοιχτη αιωρούνται /
στης μοναξιάς μας τους σταθμούς