Της αγκαλιάς σου η στοργή
και των ματιών σου η καλοσύνη
Ότι στον κόσμο έχει μείνει
Να με παρηγορεί
Τα δροσερά σου τα φιλιά
και της καρδιάς σου, η ειρήνη
Ότι μου έχει απομείνει
Μα είναι αρκετά

Ένα ζητώ απ’ τη ζωή, μονάχα ένα
Όταν ξυπνώ κάθε πρωί, να βλέπω εσένα

Στην κρυσταλλένια σου ψυχή
όλου του κόσμου η γαλήνη
Σαν αστερόσκονη που αφήνει
μιαν αύρα φωτεινή
Και σαν το βρόχινο νερό
Το γέλιο σου, ζωή μου δίνει
Ότι μου έχει απομείνει
Μα είναι αρκετό

Ένα ζητώ απ’ τη ζωή, μονάχα ένα
Όταν ξυπνώ κάθε πρωί, να βλέπω εσένα